Wikiblog

😍ﺍﺯ ﺭﯾﺸﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﻮیم 😍

ﻭﺍﮊﻩٔ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﭘﺎﺭﺳﯽ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ‏«ﺁﺋﯿﺮﯾﺎﻧﺎ‏» ﻭ ﺩﺭ ﭘﺎﺭﺳﯽ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺑﻪ
ﺷﮑﻞ ‏« ﺍِﺭﺍﻥ‏» ﺑﻮﺩﻩ، ﻭ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ‏« ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﻧﮋﺍﺩﻩ ﻭ ﻧﺠﯿﺐ
‏» ﺍﺳﺖ . ﮐﺮﺩﻫﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﺎﻡ ﮐﻬﻦ ‏« ﺍِﺭﺍﻥ‏» ﺗﻠﻔﻆ ﻣﯽ
ﮐﻨﻨﺪ .
ﻭﺍﮊﻩٔ ‏« ﺁﺭﯾﺎ‏» ﺩﺭ ﺯﺑﺎﻥﻫﺎﯼ ﺍﻭﺳﺘﺎﯾﯽ، ﭘﺎﺭﺳﯽ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺳﻨﺴﮑﺮﯾﺖ ﺑﻪ
ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺑﻪ ﺷﮑﻞﻫﺎﯼ ‏«ﺍَﯾﺮﯾَﻪ‏» ، ‏« ﺁﺭﯾَﻪ‏» ﻭ ‏« ﺁﺭﯾﻪ‏» ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪﺍﺳﺖ .
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺩﺭ ﺯﺑﺎﻥ ﺳﺎﻧﺴﮑﺮﯾﺖ ‏« ﺍَﺭﯾَﻪ‏» ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺳَﺮﻭَﺭ ﻭ ﻣﻬﺘﺮ ﻭ
‏« ﺁﺭﯾﺎﮐَﻪ‏» ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﻣَﺮﺩِ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪٔ ﺑﺰﺭﮔﺪﺍﺷﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﺭﯾﺎﯾﯽ ﺑﻪ
ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻭﺳﺘﺎﯾﯽ ‏«ﺍَﺋﯿﺮﯾﺎﻥ‏» ﻭ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﻭ ﭘﺎﺭﺳﯽ ﺩﺭﯼ ‏« ﺍﯾﺮ‏»
ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ . ﺍﯾﺮ ﯾﻌﻨﯽ ‏« ﻧﺠﯿﺐ‏» ﻭ ﺟﻤﻊ ﺁﻥ ‏«ﺍﯾﺮﺍﻥ‏» ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ
‏« ﻧﺠﯿﺒﺎﻥ‏» ﺍﺳﺖ . ﺍﯾﻦ ﻭﺍﮊﻩ ﺩﺭ ﺍﻭﺳﺘﺎ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ‏« ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭﯾﺞ ‏» ﻧﯿﺰ
ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﻧﺎﻡ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ‏« ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻧﺠﯿﺒﺎﻥ‏» ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺪﺕﻫﺎ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ
ﺍﺳﻼﻡ ﻧﯿﺰ ﻧﺎﻡ ﺑﻮﻣﯽ ﺁﻥ ﻧﯿﺰ ﺍﯾﺮﺍﻥ، ﺍِﺭﺍﻥ، ﯾﺎ ﺍﯾﺮﺍﻧﺸﻬﺮ ﺑﻮﺩ .
ﺍﺯ ۶۰۰ ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﻣﯿﻼﺩ ﺗﺎ ۱۳۱۴ ‏( ۱۹۳۵ ‏) ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﺭﻭﭘﺎﯾﯿﺎﻥ
ﺑﺎ ﻧﺎﻡ ‏«ﭘﺮﺷﯿﺎ‏» ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ‏« ﭘﺎﺭﺱ ‏» ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﺍﺳﺖ
ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۱۴ ﺩﺭ ﺷﺮﻑ ﺗﺄﺳﯿﺲ ﻟﯿﮓ ﻣﻠﻞ ﺑﺎ
ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺭﺳﻤﯽ ﺭﺿﺎﺷﺎﻩ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﺎﻡ ﺑﻮﻣﯽ ﮐﺸﻮﺭ ‏(ﺍﯾﺮﺍﻥ ‏)
ﻧﺎﻣﯿﺪﻧﺪ )).